ای بهانه ی تمام اشک های صبح جمعه ام!

ناله های ندبه ام!

چه می شود به این نگاه بی رمق نظر کنی؟!

دلت که میگیرد انگار تمام نبودن های دنیا آوار میشود روی سرت...

ونفس هایت در گیر ودار بودن ویا نبودن گم میشود...

دلم که میگیرد بودنی میخواهد ازجنس تو..

نبودی از جنس پرواز...

سلام...

بنطرم یهترین جمله در مقابل تمام پست هاتون که عطش کربلا برام بیشتر میکنه

فقط گفتن

یــــــــــــا حــــســــیــــنـــــــه...

التماس دعا.